Gdzie kończę się ja i zaczynają inni? Czyli parę słów o granicach osobistych

Granice osobiste określają to, kim jesteś, jak odnosisz się do innych i jak pozwalasz im się traktować. Zdrowo wyznaczone granice są nieco elastyczne – z jednej strony nie są zbyt sztywne i nie oddzielają Cię od świata, czy nawet własnych przeżyć, z drugiej – nie są zbyt płynne i pozwalają zachować własną tożsamość.

To, jakie mamy granice wynika w dużej mierze z naszych przekonań dotyczących tego, na co zasługujemy i nadania sobie prawa do bycia sobą. Nie chodzi o określenie swojej tożsamości w kategoriach drugiej osoby, ale o zrobienie tego w odniesieniu do siebie samego. Osoby o zdrowych granicach, trafnie rozpoznają i rozróżniają własne uczucia, problemy, czy obowiązki od tych należących do innych osób, biorą odpowiedzialność za swoje emocje i zachowanie, szanują uczucia i przekonania innych, nawet jeśli sami uznają odmienne wartości oraz pozwalają innym na bycie sobą.

Nasze granice wiążą się z historią życia, kształtowane są bowiem w relacjach z rodzicami i innymi bliskimi osobami. Nie są jednak dane raz na zawsze – w drodze rozwoju osobistego możemy uczyć się wzmocnić cienkie granice, czy trochę rozkruszyć te zbyt sztywne. Pierwszym krokiem w budowaniu zdrowych granic jest znalezienie odpowiedzi na zasadnicze pytanie o to, „kim jestem?”, poprzez określenie szeregu kwestii, między innymi – „co lubię?”, „co sprawia mi przyjemność?”, „czy potrafię odmawiać bez wyrzutów sumienia”, czy „jakie zachowania innych sprawiają mi przykrość”?

Kiedy już wiesz, co lubisz, a czego nie, do czego dążysz, a czego nie jesteś w stanie znieść, zaakceptuj to, jaki jesteś i daj sobie prawo do bycia sobą. Kolejnym elementem odbudowywania, czy zmieniania granic osobistych jest nauczenie się myślenia o sobie – nie dążenie do niezdrowego egoizmu, ale zaopiekowanie się sobą poprzez zadbanie o dobre samopoczucie psychiczne i fizyczne. Nie bez znaczenia jest także nauczenie się skutecznej komunikacji oraz rozwijanie asertywności.

Pomyśl więcej o swoich potrzebach i jeśli uznasz, że żyjesz bardziej życiem innych osób niż swoim własnym, bądź odwrotnie – jesteś zdystansowany, czy wręcz odcięty, podejmij pracę nad uzdrowieniem swoich granic osobistych.

Udostępnij